Λακεδαίμων

Μυθολογικό πρόσωπο. Βασιλιάς της Λακωνικής, γιος του Δία και της νύμφης Ταϋγέτης. Παντρεύτηκε τη Σπάρτη, κόρη του Ευρώτα, από την οποία απέκτησε τον Αμύκλα, την Ευρυδίκη και ίσως την Ασίνη, τον Ίμερο και την Κλεοδίκη. Στον θρόνο τον διαδέχθηκε ο Αμύκλας.

* * *

Λακεδαίμων, -ονος, ἡ (Α)

1. η πρωτεύουσα τής Λακωνίας

2. η Λακωνία

3. (αρσ. και θηλ.) ως επίθ. αυτός που κατάγεται από τη Λακωνία.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. συνδέεται πιθ. με τη λ. λακεδάμα (=ὕδωρ ἁλμυρὸν ἁλσὶ πεποιημένον [ἁλικὶ ἐπικεχυμένον] ὅ πίνουσιν οἱ τῶν Μακεδόνων ἀγροῖκοι, κατά τον Ησύχιο), ενώ κατ' άλλους το β' συνθετικό της είναι η λ. δαίμων, με σημ. «μέρος». Κατ' άλλη άποψη, η λ. ανάγεται σε τ. *Λακεν-αίμων < Λάκων + κύριο όν. Αἵμων, με ανομοίωση τού -ν- σε -δ. Κατ' άλλους, τέλος, η λ. ανήκει στο προελληνικό γλωσσικό υπόστρωμα].